به نقل از «خبرگزاری میزان»

اهمیت خواندن دعای افتتاح در دهه اول ماه مبارک رمضان/حضور در نماز جماعت بسیار توصیه شده است

تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۱۵۷۶۲

خبرگزاری میزان- کارشناس علوم قرآنی گفت: بسیار توصیه شده است که روزه‌دار در دهه اول ماه مبارک رمضان خود را ملزم به شرکت در نماز جماعت کند، زیرا در جمع مومنان بودن در تنظیم نگاه و مسیر افراد بسیار تاثیرگذار است.

حمیدرضا مهدوی ارفع، عضو شورای فرهنگی انقلاب اسلامی و کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان درباره اعمال دهه اول ماه مبارک رمضان گفت: در ماه مبارک رمضان حجم زیادی از دعا‌ها و اعمال توسط اهل بیت معرفی شده که بهتر است مومن واقعی برای رسیدن به بیشتر این اعمال و بجا آوردن آنها، ماه مبارک رمضان را به سه دهه تقسیم کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی اظهار کرد: پیشنهاد می‌کنم روزه‌دار در دهه اول ماه مبارک رمضان خود را ملزم به شرکت در نماز جماعت کند، زیرا در جمع مومنان بودن در تنظیم نگاه و مسیر افراد بسیار تاثیرگذار است.

این کارشناس علوم قرآنی بیان کرد: قرائت قرآن آن هم با طمأنینه و با نگاه به معنی آیات و با آرامش نیز یکی دیگر از اعمال روزه‌دار است.

وی با اشاره به دیگر اعمال دهه اول ماه مبارک رمضان تصریح کرد: این دهه زمان خوبی برای توجه به عهدی که امیرالمومنین(ع) میان مؤمن واقعی و قرآن به آن اشاره می‌کند است.

مهدوی ارفع افزود: اینکه روزه‌داران طی یک روز ۵۰ آیه از قرآن کریم را به صورت روزانه، آن هم با توجه قرائت کنند موضوعی است که حضرت «علی(ع)» توصیه کرده‌اند، زیرا افراد می‌توانند در این ایام فقط ۱۰ آیه در صبح، ۲۰ آیه ظهر و ۲۰ آیه را در ساعت‌های شب قرائت کنند و ثوابت بسیار زیادی ببرند.

وی گفت: روزه دار باید افطارهایش را تنهایی نخورد و حتی اگر امکان افطاری دادن ندارند و نمی‌تواند روزه‌داری را به منزل خود دعوت کند، حداقل برای یک نفر طعام آماده کند.

این کارشناس علوم قرآنی تاکید کرد: می‌توانیم برای کسی که در محله‌مان کفاش است و می‌دانیم وضع مالی‌اش چندان خوب نیست، اما در ماه مبارک رمضان روزه می‌گیرد، غذایی تهیه کنیم و دقایقی قبل از اذان مغرب و عشا کنارش بنشینیم و به بهانه تعمیر کفش هم پولی به او بدهیم و هم از غذای خوبی که خودمان می‌خوریم به آن فرد نیز تقدیم کنیم.

وی اضافه کرد: خوب است از افطارمان به کسی سهم دهیم یا اگر به هیچ عنوان توان افطاری دادن نداریم، هر روز مبلغ مختصری برای کمک به فقرا در نظر بگیریم و صدقه بپردازیم.

مهدوی ارفع تصریح کرد: در دهه اول ماه مبارک رمضان باید سعی کرد محبت و مهربانی را در خانواده، اقوام و اطرافیان گسترش داد. با درست کردن یک لیست و تماس گرفتن با چند نفر می‌توان احوال کسانی که دوستشان داریم را بدون اینکه کار خاصی با آن‌ها داشته باشیم جویا شویم و محبت را به دوستانمان منتقل کنیم.

وی تاکید کرد: ملاقات با کسانی که مدت‌ها آن‌ها را ندیده‌ایم از مواردی است که در ایجاد محبت بیشتر تاثیر بسیار زیادی دارد.

این کارشناس علوم دینی همچنین با اشاره به دیگر اعمال دهه اول ماه مبارک رمضان بیان کرد: در این دهه خوب است خود را مقید به قرائت هر شب دعای افتتاح کنیم و حتی اگر توان خواندن کل دعا را نداریم بر خود واجب بدانیم که فراز‌هایی از دعای ابوحمزه ثمالی را قرائت کنیم.

وی خاطرنشان کرد: همچنین توصیه می‌کنم کسانی که تا این ایام توفیق بجا آوردن نماز شب را نداشتند، حالا که به بهانه خوردن تا سحر بیدار هستند سه رکعت آخر نماز شب را حتی با کمترین اذکارش بخوانند.

در ادامه می‌توانید دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان را بخوانید:

«اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِکَ

واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ

وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ و

احْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ

یا أبْصَرَ النّاظرین»

 

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: ماه مبارک رمضان روزه نماز افطاری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۱۵۷۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چند آموزه‌ مهدوی در دعای عهد و ندبه‌ ی امام صادق (ع)

، دعای ندبه و دعای عهد در شرایطی از امام صادق علیه‌السلام نقل شد که جامعه مسلمین نیاز شدیدی نسبت به شناخت امام عصر عجل الله تعالی فرجه و معارف مهدوی داشتند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دعای ندبه و دعای عهد در شرایطی از امام صادق علیه‌السلام نقل شد که جامعه مسلمین نیاز شدیدی نسبت به شناخت امام عصر عجل الله تعالی فرجه و معارف مهدوی داشتند؛ چرا که مردم آن دوران متأثر از افراد و جریاناتی بودند که با جعل کردن احادیث نبوی، خود را به دروغ همان منجیِ وعده داده شده می‌دانستند و سعی می‌کردند از رهگذر این جعل عنوان، برای خود جایگاه و یا حکومتی دست و پا کنند که اتفاقاً در فتنه خود به موفقیت‌هایی دست یافتند؛ مهم‌ترین این جریانات هم عباسیان بودند که با جعل احادیث پیامبر، مهدی موعود را از نسل جدشان عباس عموی پیامبر معرفی کردند و به این ترتیب، صدها سال بر مسند قدرت نشستند. جالب اسامی که برای حکام خود انتخاب می‌کردند، کاملاً هدفمند بود که نمونه‌های آن را در اسامی‌ای همچون منصور، مهدی، هادی، منتصر و مهتدیِ عباسی می‌بینیم.

دعای ندبه و مبازره امام صادق(ع) با مهدویت دروغین عباسیان و واقفیه

اما دعای عهد را سید بن طاووس در مصباح الزائر، ابن مشهدی در المزار الکبیر، کفعمی در المصباح و البلد الامین و همچنین مجلسی در بحارالانوار و زاد المعاد نقل کرده‌اند. این امر سبب شده تا این دعا همواره بین شیعیان از اعتبار فراوانی برخوردار باشد. با نگاهی کلی به این دعای شریف در می‌یابیم امام صادق علیه‌السلام آن را ذیل چند مقطع از دوران غیبت دسته‌بندی کرده‌اند که شامل 1. عصر غیبت 2. وقت رجعت 3. دوران قیام امام 4. عصر ظهور است.

آنچه مربوط به تبیین رفتاری در عصر غیبت است عبارتند از رساندن سلام به امام، تجدید عهد روزانه با امام،‌ درخواست پیوستن درجرگه یاوران مهدی (عج)،‌ سبقت گرفتن در تحقق اوامر ایشان، درخواست دیدار امام در عصر ظهور و درخواست گشایش امر ظهور است.

درباره مقطع رجعت، در فرازی از این دعا می‌خوانیم: «اللّٰهُمَّ إِنْ حالَ بَیْنِی وَبَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذِی جَعَلْتَهُ عَلَىٰ عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً فَأَخْرِجْنِی مِنْ قَبْرِی مُؤْتَزِراً کَفَنِی، شاهِراً سَیْفِی، مُجَرِّداً قَناتِی، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدَّاعِی فِی الْحاضِرِ وَالْبادِی»؛ یعنی خدایا اگر بین من و او مرگی که بر بندگانت حتم و قطعی کردی حائل شد، کفن پوشیده از قبر مرا بیرون آور، با شمشیر از نیام برکشیده و نیزه برهنه، پاسخگو به دعوت آن دعوت‌کننده، در میان شهرنشین و بادیه‌نشین.»

درباره آنچه مربوط به قیام امام در بخش اول ظهور ایشان می‌خوانیم: «وَ اجْعَلْهُ اللّٰهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِکَ، وَناصِراً لِمَنْ لَایَجِدُ لَهُ ناصِراً غَیْرَکَ، وَمُجَدِّداً لِمَا عُطِّلَ مِنْ أَحْکامِ کِتابِکَ، وَمُشَیِّداً لِمَا وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دِینِکَ وَسُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وآلِهِ، وَاجْعَلْهُ اللّٰهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدِینَ»؛ یعنی خدایا او را پناهگاهی قرار بده برای ستمدیدگان از بندگانت و یاور برای کسی که یاری برای خود جز تو نمی‌یابد و تجدیدکننده آنچه از احکام کتابت تعطیل شده و محکم‌کننده آنچه از نشانه‌های دینت و روش‌های پیامبرت (درود خدا بر او و خاندانش) رسیده است و او را قرار بده، خدایا، از آنان‌ که از حمله متجاوزان، نگاهش داری.» در این فراز، پناهگاه بودن امام، نصرت ایشان نسبت به مؤمنان، تجدیدکننده احکام تعطیل شده و تحکیم‌کننده قله‌های دین و سنت پیامبر صلی الله علیه و آله مدنظر است.

اما درباره ویژگی امام در عصر ظهور در این فراز می‌خوانیم: «وَ اعْمُرِ اللّٰهُمَّ بِهِ بِلادَکَ، وَأَحْیِ بِهِ عِبادَکَ، فَإِنَّکَ قُلْتَ وَقَوْلُکَ الْحَقُّ: ﴿ظَهَرَ الْفَسٰادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِمٰا کَسَبَتْ أَیْدِی النّٰاسِ﴾، فَأَظْهِرِ اللّٰهُمَّ لَنا وَلِیَّکَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمَّىٰ بِاسْمِ رَسُولِکَ، حَتَّىٰ لَایَظْفَرَ بِشَیْءٍ مِنَ الْباطِلِ إِلّا مَزَّقَهُ، وَیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُحَقِّقَهُ»؛ خدایا به دست او سرزمین‌هایت را آباد کن و بندگانت را به وسیله او زنده فرما، به درستی که تو فرمودی و گفته‌ات حق است که: «در خشکی و دریا به سبب آنچه [از اعمال زشت] که مردم به دست خود مرتکب شدند تباهی و فتنه آشکار شده است»، خدایا ولی‌ات و فرزند دختر پیامبرت که به نام رسولت نامیده شده، برای ما آشکار کن تا به چیزی از باطل دست نیابد، مگر آن را از هم بپاشد و حق را پابرجا و ثابت کند.»

عمران و آبادانی پهنه عالم در عصر ظهور و احیای بندگان از جهل و ضلالت توسط امام، دو نکته مهمی است که در این دعا دیده می‌شود و در سایر احادیث به آن اشاره شده است.

آبادانی زمین و احیای انسان‌ها در عصر ظهور

در دعای ندبه، محوریت مهدویت با خوبان درگاه الهی است؛ به این صورت که امر مهدویت از انبیاء و اولیاء آغاز می‌شود، به ماجرا ائمه علیهم‌السلام می‌رسد و از آنجا ختم به امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه و ندبه و زاری به درگاه خداوند درباره غیبت ایشان و شوق دیدار امام می‌شود. بعد در انتهای این دعا از خداوند درخواست می‌کنیم اعمال‌مان را به واسطه امام عصر عجل الله تعالی فرجه مقبول کند.

انتهای‌پیام/